Ατομικό Ταξίδι

Η αναζήτηση της αλήθειας και η απόκτηση γνώσης - ανεξάρτητα από το αν περιλαμβάνει θέματα που βρίσκονται "εκτός" της τρέχουσας κατανόησής μας, ειδικά όσον αφορά την αυτογνωσία - είναι ένα ατομικό ταξίδι.

Ποτέ μην παίρνετε αυτό που λέει κάποιος άλλος ως «ευαγγέλιο». Η συναισθηματική ωριμότητα, η συμπόνια και η ενσυναίσθηση είναι εξίσου σημαντικά με τη διανοητική διορατικότητα, αν όχι περισσότερο. Στη σημερινή εποχή, είναι εύκολο να χάσουμε τη διαίσθησή μας και τα βαθύτερα συναισθήματά μας καθώς και την εσωτερική μας γνώση, την «πυξίδα» μας. Είναι δύσκολο να μείνουμε προσγειωμένοι μέσα μας όταν είμαστε κολλημένοι στις οθόνες των υπολογιστών και στις τηλεοράσεις πλάσματος.

Η ατέλεια και τα λάθη συνυπάρχουν με την αριστεία και τη διορατικότητα.

Αυτό που πρέπει να προσέχουμε είναι να μην βλέπουμε άλλους ανθρώπους ως εκπροσώπους του εαυτού μας ή ως εξιδανικευμένες εκδοχές του εαυτού μας. Δεν είναι.

Είναι απλώς άνθρωποι που λένε πράγματα. Μερικοί λένε συχνά καλά πράγματα. Αυτό που ψάχνουμε όμως είναι σοφοί ώριμοι ευέλικτοι ηθικοί εθνοτικά καλοί άνθρωποι. Πρέπει να δούμε τη σοφία που εφαρμόζεται στη συμπεριφορά και τον χαρακτήρα τους.

Υπάρχει μια βιωματική πλευρά της αλήθειας και της ανακάλυψης.

Μείνετε ελεύθεροι και ευέλικτοι. 

Υπάρχει κάτι άλλο που πρέπει να ληφθεί υπόψη: δεν ξεκινούν όλοι από τον ίδιο μεταφυσικό «τόπο» και κατάσταση ύπαρξης/συνείδησης. 

Υπάρχουν εκατομμύρια ψυχές που έχουν ενσαρκωθεί σε αυτήν την εποχή για να βοηθήσουν στην αγκυροβόληση μιας νέας συχνότητας. Ψυχές που δεν έχουν απαραιτήτως βαθείς δεσμούς με την ανθρωπότητα και τον πλανήτη γη και δεν έχουν προηγούμενες περιόδους ζωής εδώ.

Αυτοί οι άνθρωποι έχουν ορισμένους πυρήνες γνώσης και επίγνωσης ήδη αποτυπωμένους στο DNA τους, καθώς και ένα «προφίλ αποστολής» που πρέπει να ενεργοποιηθεί και να θυμηθούν. Δεν ξεκινούν όλοι από το μηδέν. Κάθε συγκεκριμένη ψυχή βρίσκεται στο δικό της μοναδικό σημείο εξέλιξης.

Υπάρχουν πολλές νεαρές ψυχές.  Υπάρχουν εκείνοι που βρίσκονται στη διαδικασία "ανάπτυξης" της ψυχής και φυσικά, υπάρχουν και άλλοι που κατέχουν παλιές ψυχές.

Κανένα δεν είναι καλύτερο ή χειρότερο από τα άλλα, αλλά όλα είναι μοναδικά και είναι ουσιαστικά μια φράκταλ έκφραση της Θείας Πηγής ή Συνείδησης ή όπως αλλιώς θέλετε να ονομάσετε αυτή την Ενοποιημένη Ολότητα.

Κάθε ψυχή έχει τα δικά της ταλέντα, μαθήματα και κάρμα και δεν υπάρχει τίποτα που δεν θα έπρεπε να είναι εδώ. Όλοι έχουν να παίξουν το ρόλο τους σε αυτό το κοσμικό δράμα, δημιουργώντας την απαραίτητη, αντίθετη τριβή για την εξέλιξη της συνείδησης. Δεν έχει να κάνει με την άρνηση του «κακού», αλλά την κατανόηση του ρόλου του στην ευρύτερη εικόνα.

Μέρος της δουλειάς μας είναι να είμαστε διακριτικοί μη ζώντας σε μια φούσκα, ούτε χρησιμοποιώντας γενικευμένες ανώτερες αλήθειες όπως «είμαστε όλοι ένα» ή «όλα είναι ψευδαίσθηση» ως δικαιολογία για αδράνεια.

Ωστόσο, δεν υπάρχει τίποτα «στραβά» με την πραγματικότητα. Όλοι και όλα έχουν τη θέση τους σε αυτό το παιχνίδι της συνειδησιακής εξέλιξης.

Απλώς να βρούμε το δικό μας μοναδικό "σκηνικό" μέσα σε όλα. Να είμαστε διακριτικοί και να καταλαβαίνουμε τι είναι αυτό με το οποίο ευθυγραμμιζόμαστε, αφού όλοι είμαστε μετατροπείς ανώτερων ενεργειών.

bibliotecapleyades - Η ατομικότητα, η ενσάρκωση και η αγκύρωση μιας υψηλότερης συχνότητας

-------------------------------------------

«Έχουμε, αναμφίβολα, ορισμένες λεπτότερες ίνες που μας επιτρέπουν να αντιλαμβανόμαστε τις αλήθειες όταν η λογική ή οποιαδήποτε άλλη ηθελημένη προσπάθεια του εγκεφάλου είναι μάταιη». Νίκολα Τέσλα

«Έχουμε, αναμφίβολα, ορισμένες λεπτότερες ίνες που μας επιτρέπουν να αντιλαμβανόμαστε τις αλήθειες όταν η λογική ή οποιαδήποτε άλλη ηθελημένη προσπάθεια του εγκεφάλου είναι μάταιη». Νίκολα Τέσλα

"Αν θέλετε να κατανοήσετε το σύμπαν, σκεφτείτε την ενέργεια, τη συχνότητα και τη δόνηση"

«Το ένστικτο είναι κάτι που υπερβαίνει τη γνώση»

Νίκολα Τέσλα 

Νομίζω ότι ο Νίκολα Τέσλα μιλάει για κάτι πολύ βαθύτερο από οτιδήποτε μπορούμε να ορίσουμε μέσω της «δυτικής σκέψης», των τρόπων ψυχολογίας, ασυνείδητων αντιδράσεων, συναισθημάτων κ.λπ. - συζητά για ένα μέρος όπου το λογικό/αναλυτικό μυαλό απλά δεν μπορεί να πάει.

Επίσης, δεν νομίζω ότι μιλάει για «διαίσθηση» ή ένστικτο όπως το αντιλαμβανόμαστε παραδοσιακά, αλλά μάλλον, το συσχετίζει περισσότερο με το θέμα της Γνώσης, αυτό το ανυψωμένο βασίλειο της γνώσης που σχετίζεται με ανώτερες καταστάσεις συνείδησης/όντος, και που πατάει σε αυτό που ορισμένοι αποκαλούν «ακασικά αρχεία».

Αυτά τα αρχεία είναι «αρχεία» αιθερικής γνώσης που δεν μπορούν να ληφθούν μέσω βιβλίων ή να γνωστοποιηθούν σε άλλους. Αντίθετα, διατηρούνται στην κυτταρική μας μνήμη και ήρθαν μαζί μας πριν ενσαρκωθούμε σε αυτή τη ζωή. Kαλούμαστε να τα θυμηθούμε και να τα ενεργοποιήσουμε, και αυτή η διαδικασία συμβαίνει αυτή τη στιγμή μέσω κοσμικών αλλαγών και «έγχυσης φωτός».

Για αυτή τη «λήψη» πρέπει να συντονιστούμε με το σώμα μας, γιατί αυτές οι πληροφορίες δεν μπορούν να ληφθούν/προσπελαστούν μέσω του λογικού νου και των πέντε αισθήσεων. Το σημείο κλειδί στο απόσπασμά του είναι η γραμμή για τις "λεπτές ίνες", όπου συσχετίζει το DNA και τη συχνότητα/δόνηση, καθώς και το "κατέβασμα" πληροφοριών.

Δεν πρόκειται για ψυχρές πληροφορίες δεδομένων υπολογιστή. Είναι πληροφορίες που μεταδίδονται βιολογικά μέσω μιας ηλεκτρομαγνητικής αποστολής της συνείδησης.

Μέσα στα ανθρώπινα κύτταρα υπάρχουν νημάτια που κωδικοποιούνται από το φως, λεπτά νήματα ενέργειας που μεταφέρουν πληροφορίες. Όταν αυτά τα καλώδια συνεργάζονται -όπως λειτουργεί η οπτική ίνα- σχηματίζουν την έλικα του DNA.

Πολλές από αυτές τις πληροφορίες αποθηκεύονται στο σώμα μας στα νημάτια που κωδικοποιούνται από το φως που είναι διάσπαρτα και επανέρχονται σε ευθυγράμμιση.

Πριν έρθουμε στο σώμα, όλοι δεσμευτήκαμε να σχεδιάσουμε συμβάντα που θα ενεργοποιούσαν τις κωδικοποιήσεις μας ή σχεδιαγράμματα που θα ενεργοποιούσαν τις αναμνήσεις μας. Μετά μπήκαμε στο σώμα και ξεχάσαμε.

Όλοι μας έχουμε ενεργοποιήσει τα σχεδιαγράμματα και τις κωδικοποιήσεις μας σε κάποιο βαθμό επειδή υπάρχει ένας θεϊκός σκοπός ή ένα Θείο Σχέδιο στο οποίο είμαστε όλοι μέρος…

Το κομμάτι μας είναι να χτυπήσουμε βασικές συγχορδίες και να παίξουμε τη συνείδησή μας σε δραστηριότητα, ώστε να μπορούμε να προχωρήσουμε και να φτιάξουμε τη μελωδία ή το τραγούδι ή το χορό για το οποίο είμαστε προετοιμασμένοι.

Η γνώση μας βρίσκεται μέσα μας και καθώς συμφωνούμε να την ανακαλύψουμε, θα ξυπνήσει σε όλο και βαθύτερα επίπεδα.

Η ταυτότητα ως συχνότητα είναι το άθροισμα των φυσικών, συναισθηματικών και πνευματικών σωμάτων μας που εκπέμπονται ως ηλεκτρονικοί παλμοί. 

Καθώς ζείτε τη συχνότητά σας, επηρεάζετε τους πάντες, σε κάθε μέρος που πηγαίνετε. Αυτό κάνετε τώρα.

Υπάρχουν πολλοί που καταλαβαίνουν ήδη την αποστολή τους, και υπάρχουν και εκείνοι των οποίων οι αναμνήσεις μόλις αρχίζουν να αυξάνονται.

Είναι σημαντικό να παραμείνετε προσγειωμένοι, να μπείτε στο σώμα σας και να συντονιστείτε με τη διαίσθησή σας.

Βγείτε από τον υπολογιστή σας, απομακρυνθείτε από τα gadget σας και βγείτε πιο συχνά έξω. Το διαδίκτυο και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μπορούν να γίνουν εθισμός – αποδράστε από τα νύχια τους.

Προτείνω να αφήνετε το smartphone σας στο σπίτι από καιρό σε καιρό, ώστε να αποφεύγετε να ελέγχετε με εμμονή τα μηνύματα/email την ενημέρωση κατάστασης κάθε δέκα λεπτά.

Περάστε χρόνο ξυπόλητοι στη φύση, συνδεθείτε με άλλους προσωπικά και θα αρχίσετε να βλέπετε ότι κάτι πολύ μεγαλύτερο συμβαίνει έξω από τη «φούσκα της ψευδαίσθησης» σας.

Αποσυνδέοντας τους περισπασμούς του matrix, θα μάθετε πολύ περισσότερα για τον εαυτό σας από όσα θα μπορούσατε να καταλάβετε ποτέ από τη σκοπιά των μηχανορραφιών του μυαλού σας στον εικονικό κόσμο.

https://www.bibliotecapleyades.net/

--------------------------------------------------

Ο Εγκέφαλος πύλη του Αοράτου

ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΑ ΑΚΑΣΙΚΑ ΑΡΧΕΙΑ

ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΚΡΥΒΟΝΤΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΚΑΙ ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ!

Ο ΑΙΘΕΡΑΣ, ΑΚΑΣΙΚΑ ΑΡΧΕΙΑ, ΚΑΙ ΚΒΑΝΤΙΚΗ ΦΥΣΙΚΗ

ΜΗΝ ΞΕΦΕΥΓΕΤΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΚΟΠΟ ΣΑΣ, ΟΣΟΙ ΤΟΝ ΒΡΗΚΑΤΕ... 

Teopass - Sirius

Ο Σείριος είναι το λαμπρότερο αστέρι στον νυχτερινό ουρανό. Το όνομά του προέρχεται από την Ελληνική λέξη Σείριος, που σημαίνει λαμπερός, αστραφτερός. Στην Ελληνική Μυθολογία, ο Σείριος είναι ο σκύλος του κυνηγού Ωρίωνα. 

Εάν ο Σείριος αντικαθιστούσε τον ήλιο μας, θα έκανε τα πράγματα πιο φωτεινά!!!

Όταν σηκωθείς μην ξεχνάς να λάμπεις.

Sirius is the brightest star in the night sky. Its name is derived from the Greek word Σείριος, meaning glowing, sparkling. In Greek Mythology, Sirius is the dog of the hunter Orion. 

If Sirius replaced our sun, would it make things brighter!!!

When you rise don't forget to shine

Spaced Out

Μόνο με την αληθινή κατανόηση του παρελθόντος της Γης, μπορούμε να κατανοήσουμε το μέλλον της και, στη συνέχεια, το δικό μας.

Εισαγωγή από το βιβλίο Earths Forbidden Secrets: Part 1 Searchingfor the Past του Maxwell Igan

Μόνο με την απόκτηση της αληθινής κατανόησης του παρελθόντος της Γης, μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα βρούμε το ζωτικό κλειδί για να κατανοήσουμε το μέλλον της και, στη συνέχεια, το δικό μας.

Τέτοιες αντιλήψεις έκαναν πάντα την ανθρωπότητα να αναλογιστεί τον εαυτό της, τον πλανήτη μας, τα αστέρια, το σύμπαν και πέρα ​​από αυτό, αλλά μεγάλο μέρος αυτής της σκέψης επιστρέφει πάντα στις σκέψεις του παρελθόντος και της φύσης του Θεού.

Η ανθρωπότητα πάντα αναρωτιόταν τέτοια πράγματα και από την αυγή της καταγεγραμμένης ιστορίας μας υπήρξαν αμέτρητες ιστορίες και θρύλοι για να δελεάσουν περαιτέρω το θέμα: Μύθοι από τα βάθη του χρόνου που υπαινίσσονται άλλους, πολύ πιο αρχαίους πολιτισμούς, όπως ο δικός μας στον 21ο αιώνα ή ακόμα καλύτερα, που κάποτε κατοικούσαν σε μυστηριώδεις χώρες, μερικές από τις οποίες έχουν εξαφανιστεί εδώ και πολύ καιρό κάτω από τους ωκεανούς.

Σε πολλές από αυτές τις αρχαίες ιστορίες διαβάζουμε δελεαστικές και παράξενες αφηγήσεις περίεργων και αγνώστων τεχνολογιών, ιστορίες αρχαίων θεών, ιπτάμενων σκαφών και αρχαίων εχθρών που διεξάγουν μεγάλους πολέμους μεταξύ τους, πολέμους που έγιναν με φανταστικά και καταστροφικά όπλα.

Με τα χρόνια, ένας μεγάλος αριθμός μελετητών προσπάθησε να διαλύσει αυτές τις ιστορίες ως φήμες και φανταστικούς μύθους, ωστόσο οι ιστορίες εξακολουθούν να επιμένουν και σε μια παράξενα ανησυχητική επανενίσχυσή τους, βρίσκουμε, διάσπαρτα σε ολόκληρο τον πλανήτη μας, ερείπια απίστευτα αρχαία και αινιγματικές δομές άγνωστης προέλευσης και ακόμη πιο περίεργα πράγματα.

Αρχαιολόγοι και εξερευνητές έχουν αποκαλύψει εκπληκτικές πυραμίδες, μεγαλιθικές πέτρινες πόλεις και υπέροχες κατασκευές περίπλοκης δυσκολίας.

Πολλές από αυτές τις κατασκευές κατασκευάζονται με τρόπους που είναι εντελώς άγνωστοι σε εμάς και αψηφούν τα τρέχοντα επίπεδα τεχνικής εξειδίκευσής μας.

• Πώς χτίστηκαν;

• Ποιος τα έχτισε και ποιος ήταν ο σκοπός τους;

• Μοιράζονται όλοι έναν κοινό σύνδεσμο και αν ναι, ποιος είναι αυτός;

Παράξενα και αταίριαστα τεχνουργήματα χτισμένα με εκπληκτική και άγνωστη τεχνολογία που διαλύουν αδιαμφισβήτητα την ακαδημαϊκή παρουσίαση της ιστορίας μας, έχουν επίσης βρεθεί σε μέρη όπου απλά δεν έχουν θέση, και υπάρχουν περίεργες πέτρινες στήλες και πίνακες σπηλαίων που απεικονίζουν επίσης φαινομενικά αδύνατες σκηνές από το μακρινό μας ΠΑΡΕΛΘΟΝ.

Τόσα πολλά από αυτά τα είδη πραγμάτων έχουν πλέον ανακτηθεί, από τέτοια ποικιλία τοποθεσιών, που δεν μπορούν πλέον να ταξινομηθούν απλώς ως ασυνήθιστα αντικείμενα και να απορριφθούν ως «περίεργα».

Τα τελευταία χρόνια, έχουν γίνει εκπληκτικές νέες ανακαλύψεις και ανακαλύφθηκαν νέα στοιχεία που μπορεί να μας βοηθήσουν να απαντήσουμε σε πολλά από αυτά και άλλα, ακόμη πιο βαθιά αινίγματα και ίσως να ρίξουν το φως που χρειαζόταν πολύ για να φωτιστούν πολλές άλλες θεωρίες. Στοιχεία που μπορεί τώρα επιτέλους να μας αναγκάσουν να αναπροσαρμόσουμε τη νοοτροπία μας και να ξανασκεφτούμε ριζικά τον τρόπο με τον οποίο έχουμε δει τη γη, την ιστορία μας και, εν τέλει, το μέλλον μας.

Οι πληροφορίες είναι τόσο σημαντικές για την ανθρωπότητα όσο και επείγουσες, αλλά, σε μια σχεδόν ανεξιχνίαστη πράξη ανευθυνότητας, εξακολουθούν να αγνοούνται ως επί το πλείστον από κυβερνήσεις και ακαδημαϊκούς σε όλο τον κόσμο. Τα επιχειρήματα και τα συμπεράσματα που περιλαμβάνονται σε αυτή την εργασία είναι το συσσωρευμένο αποτέλεσμα 25 και πλέον ετών έρευνας και προσωπικής έρευνας.

Ένας από τους σκοπούς αυτής της εργασίας είναι να αποδείξει ότι υπάρχουν στην πραγματικότητα, άφθονα στοιχεία, πολλά από αυτά σε πλήρη θέα, που αποδεικνύουν πέρα ​​από κάθε αμφιβολία ότι υπήρχε πράγματι ένας προηγμένος πολιτισμός σε αυτόν τον πλανήτη στην αρχαιότητα, τα ίχνη του οποίου βρίσκονται παντού.

Όλες οι μυθολογίες και πολλές πρόσφατες ανακαλύψεις σχεδόν σε όλους τους τομείς της επιστήμης μας παρουσιάζουν πλέον αδιάψευστα στοιχεία ότι η ιστορία μας απλά δεν είναι αυτή που μας οδηγούν να πιστεύουμε.

Αυτό το έργο σκοπεύει να παρουσιάσει αναμφισβήτητη απόδειξη μιας ιστορίας που απαγορευόταν να δει το ευρύ κοινό.

Τα τελευταία χρόνια υπήρξε μια πραγματική καταιγίδα συγγραφέων, που σχεδόν έφτασε στο σημείο κορεσμού, προειδοποιώντας για δύσκολες στιγμές που θα έρθουν, Παγκόσμιος Πόλεμος, Τεράστιες αλλαγές της Γης, Αρμαγεδώνας, η εκπλήρωση σκοτεινών προφητειών και μια καταστροφή που είχε προβλεφθεί από καιρό ότι σύντομα θα κατέβει στον κόσμο μας.

Ας το παραδεχτούμε, ήταν πάντα εύκολο να πουλήσεις την ημέρα της κρίσης. Έχει γίνει από τότε που ο άνθρωπος ζει μέσα σε οργανωμένες κοινότητες και υπάρχει πάντα κάποιος που είναι πρόθυμος να ακούσει.

Υπάρχουν όμως απτές αποδείξεις για αυτούς τους ισχυρισμούς και σε ποια μορφή;

Το ενενήντα τοις εκατό όλων των πολέμων που έχουν γίνει τα τελευταία 2000 χρόνια έχουν γίνει για τη θρησκεία και ωστόσο όλες οι θρησκείες προέρχονται τελικά από την ίδια πηγή. Έχει ειπωθεί ότι αν όλη η ανθρωπότητα ήταν πραγματικά εκπαιδευμένη στη μοναδική πηγή όλων των θρησκειών και στην αληθινή φύση του κόσμου μας και της ανθρώπινης σχέσης με αυτήν, δεν θα μπορούσαν ποτέ να διεξαχθούν πόλεμοι για δόγματα που περιγράφονται σε βιβλία.

Οι Αρχαίοι, θα δούμε, δεν είχαν θρησκεία, αυτή καθαυτή, αλλά αντίθετα είχαν αυτό που θα μπορούσε να περιγραφεί ως βαθύτερη γνώση της πραγματικότητας, μια επιστήμη και μια θρησκεία που ήταν αμφότερες αναπόσπαστα συνδυασμένες σε έναν τρόπο ζωής.

Η εκπαίδευση είναι ο μεγαλύτερος φυσικός πόρος της ανθρωπότητας. Μόνο μέσω της συνολικής εκπαίδευσης μπορεί η ανθρωπότητα να διασφαλίσει πραγματικά ένα ισορροπημένο και αρμονικό μέλλον, σε έναν κόσμο όπως ο δικός μας.

Με σωστή και ανοιχτή εκπαίδευση όλα τα άλλα μπαίνουν στη θέση τους. 

 Maxwell Igan

Περισσότερα: https://www.bibliotecapleyades.net/ 

Το βιβλίο εδώ: Earths Forbidden Secrets (Part 1) by Max Igan : Max Igan : Free Download, Borrow, and Streaming : Internet Archive

----------------------------------

Η ΧΑΜΕΝΗ ΗΠΕΙΡΟΣ (ΛΕΜΟΥΡΙΑ) Μου (Mu)

Η ΑΓΝΩΣΤΗ ΗΠΕΙΡΟΣ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΙΡΗΝΙΚΟ ΩΚΕΑΝΟ

ΠΛΑΤΩΝ - ΤΙΜΑΙΟΣ – ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ 

ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ (ΠΛΑΤΩΝΟΣ - ΤΙΜΑΙΟΣ ΚΑΙ ΚΡΙΤΙΑΣ)

Η ΚΑΤΑΒΥΘΙΣΗ ΤΗΣ ΑΤΛΑΝΤΙΔΑΣ - ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΕΚΔΟΧΗ ΤΟΥ ΤΡΟΠΟΥ ΚΑΤΑΒΥΘΙΣΗΣ ΤΗΣ ΑΤΛΑΝΤΙΔΑΣ ΠΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΑΠΑΝΤΑ ΣΤΙΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΑΠΟΡΙΕΣ.

Φιλοσοφώντας με τον Αίσωπο

Με την Συγγραφέα Δήμητρα Λιάτσα

Η Δήμητρα Λιάτσα γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη. Έκανε φιλολογικές σπουδές. Ξένες γλώσσες: Αγγλικά, Γαλλικά και Ιταλικά. Εργάστηκε επί σειρά ετών στην επιμέλεια βιβλίων. Μετέφρασε άνω των 30 τίτλων κυρίως από την Αγγλική γλώσσα. Έγραψε άρθρα σε περιοδικά και εφημερίδες, με αντικείμενο την Ελληνική Γραμματεία. Έδωσε σειρά ομιλιών προσκεκλημένη από το Ινστιτούτο Αριστοτέλης, με θέμα την Ελληνική Γραμματεία, την Ιστορία και την παιδεία. Από το 2009 ασχολείται με την συστηματική μελέτη του Ομήρου και από το 2014 με την ανάγνωση, τον σχολιασμό και την ανάρτηση στο διαδίκτυο ολόκληρης της Οδύσσειας. Από το 2017 έχει ξεκινήσει και την ανάγνωση, τον σχολιασμό και την ανάρτηση στο διαδίκτυο ολόκληρης της Ιλιάδος.

Η Δήμητρα Λιάτσα είναι συγγραφεύς των βιβλίων: «Τα ψέματα που λένε για την Ελλάδα» (2004) και «Η Ελληνική καταγωγή του Χριστιανικού μύθου» (2013), τα οποία κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Δήλιος.

Ο Αλκαίος είναι συγγραφεύς δύο βιβλίων. Του βιβλίου "Ο Δρόμος του ηγέτη" (Εξαντληθέν) και του βιβλίου "Το μυστικό πεπρωμένο της Ελλάδος". Εκδόσεις Δήλιος.

Λόγοι και Ομιλίες της Δήμητρας Λιάτσα: ΕΔΩ

Ομήρου Ιλιάς: ΕΔΩ

Ομήρου Οδύσσεια: ΕΔΩ

Από «Φρυκτωρίες» και «Βισάλτη»: ΕΔΩ

Ομηρικός Κύκλος

Η ΠΥΛΗ ΤΟΥ ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ

Υπάρχουν κάποια όντα που, περνώντας από το Πρίσμα της Λύρας, αποφάσισαν να παραμείνουν σε άυλη μορφή.

Αυτά τα όντα επέλεξαν μια στοργική ύπαρξη υπηρεσίας σε όσους κατοικούν σε πιο πυκνές πραγματικότητες, όπως η τρίτη πυκνότητα της Γης. Συνειδητοποίησαν ότι καθώς αναπτύχθηκαν οι φυσικοί κόσμοι, η ζωή στην εξελικτική φάση μπορεί να χρειαζόταν βοήθεια από άλλες σφαίρες.

Αυτά τα όντα έλκονταν από την περιοχή του αστέρα Αρκτούρου και η βοήθεια τους εμφανίζεται με τη μορφή αρχετύπων, αγγέλων, οδηγών ή αόρατων εμπνεύσεων. Σκοπός τους είναι να βοηθήσουν τις συνειδήσεις που προέρχονται από πολλά επίπεδα συνείδησης.

Υπάρχει μια πύλη ή μια διασταύρωση στον ιστό του χωροχρόνου στη γενική περιοχή του Αρκτούρου. Αυτά τα όντα σύντομα συνειδητοποίησαν ότι αυτή η πύλη διέσχιζε διαστατικά σχεδόν κάθε κατοικημένη περιοχή. 

Ο σκοπός των όντων του Αρκτούρου είναι πολύπλευρος. Ένας είναι ότι πρέπει να υπηρετήσουν την ανθρωπότητα ως πρότυπο. Αντιπροσωπεύουν το ίδιο το μέλλον ενός ατόμου ή μιας κοινωνίας. Η ενέργειά τους είναι, λόγω της φύσης τους, ένας μαγνήτης που προσελκύει θετικό δυναμικό και ολοκλήρωση από τα βάθη του Όντος. Αντανακλά στη Γη προς ποια κατεύθυνση πηγαίνει η εξέλιξή της. Μόλις η ανθρωπότητα εξελιχθεί από την υλική κατάσταση του τρισδιάστατου χώρου, σε ανώτερες διαστάσεις, ο ιδανικός στόχος θα είναι να επιτευχθεί μια συνείδηση ​​ παρόμοια με τη συλλογική συνείδηση ​​ των όντων του Αρκτούρου.

Πολύ συχνά, τα όντα του Αρκτούρου εκδηλώνονται στους ανθρώπους με τη μορφή αγγέλων. Είναι γνωστό ότι ο σκοπός ενός αγγέλου είναι να υπηρετεί την ανθρωπότητα. Τα όντα του Αρκτούρου είναι αφιερωμένα στους ανθρώπους, με μια πολύ πραγματική έννοια. Επέλεξαν να μάθουν για το φυσικό, μέσω των φυσικών όντων.

Η φύση τους είναι αιθέρια. Η ενέργειά τους μπορεί να εκληφθεί ως παρουσία, ερέθισμα για δημιουργικότητα ή άνευ όρων αγάπη.

Θα εκδηλωθούν σύμφωνα με το σύστημα πεποιθήσεων του ατόμου με το οποίο αλληλεπιδρούν. Στους θρησκευόμενους ανθρώπους με την παραδοσιακή έννοια, θα εμφανίζονται ως άγγελοι. Για άλλους πιο σύγχρονους αναζητητές μπορεί να εκδηλωθούν, ίσως, ως εξωγήινοι ή μελλοντικοί εαυτοί. Όπως και να έχει, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Μια αλληλεπίδραση με ένα αληθινά στοργικό ον αφιερωμένο στην εξυπηρέτηση των φυσικών όντων και επομένως, του Όλου.

Επειδή υπηρετούν το φυσικό, δεν αλληλεπιδρούν μόνο με ανθρώπινα όντα στον πλανήτη, αλλά και με τα αόρατα βασίλεια των οποίων η εξέλιξη είναι διαφορετική από αυτή των ανθρώπων.

Η κύρια υπηρεσία που παρέχουν τα όντα του Αρκτούρου στα φυσικά (τρισδιάστατα) όντα είναι η συναισθηματική θεραπεία.

Επειδή η πύλη του Αρκτούρου συνδέεται διαστατικά με τη Γη, όλοι όσοι σκοπεύουν να ενσαρκωθούν στον πλανήτη μας, πρέπει να περάσουν από το βασίλειο του Αρκτούρου πριν φτάσουν, εκτός εάν η συνείδησή τους επιλέξει να μην το κάνει.

Αυτό το βήμα παρέχει θεραπεία σε όλους εκείνους που πρόκειται να γεννηθούν και περιλαμβάνει ενίσχυση των επιλογών και των επιθυμιών τους, σχετικά με τις φυσικές ζωές που πρόκειται να αναλάβουν.

Η πύλη του Αρκτούρου προετοιμάζει μη φυσικές συνειδήσεις για τον έντονο πυρήνα του φυσικού.

Οι θεραπευτικές ενέργειες του Αρκτούρου είναι θρεπτικές, τόσο για τον κακοποιημένο όσο και για τον κακοποιό, καθώς και οι δύο υποφέρουν πολύ. Η χρήση της θεραπευτικής μήτρας Σειρίου / Αρκτούρου μπορεί να είναι πολύ ισχυρή σε αυτές τις περιπτώσεις.

Τα κήτη, ειδικά τα δελφίνια, μπορεί να αντιπροσωπεύουν τη μήτρα Σειρίου / Αρκτούρου για όσους υποφέρουν. 

Επειδή στα δελφίνια η έκφρασή τους είναι έκφραση αγάπης άνευ όρων, μπορούν να χρησιμεύσουν ως φυσική εκδήλωση της θεραπευτικής μήτρας Σειρίου / Αρκτούρου. Αυτή η μήτρα παρέχει λεπτή θεραπεία σε πολύ βαθιά επίπεδα.

Μετά το θάνατο, οι ανθρώπινες συνειδήσεις περνούν από το βασίλειο του Αρκτούρου. Εκεί γαλουχούνται και φροντίζονται μέχρι να αφυπνιστούν σε μια ευρύτερη πραγματικότητα. Στην περίπτωση ενός τραυματικού θανάτου, μοιράζεται πολλή τρυφερότητα και θεραπεία, ώστε η ψυχή, που πρόκειται να ξυπνήσει, να έχει μια ομαλή μετάβαση.

Σε μεταθανάτιες εμπειρίες, το φως που γίνεται αντιληπτό στο τέλος του τούνελ είναι στην πραγματικότητα η αναπαράσταση της δόνησης του Αρκτούρου. Αυτή η δόνηση θα μεταφραστεί σύμφωνα με το σύστημα πεποιθήσεων του ατόμου που την αντιλαμβάνεται. 

Ο Αρκτούρος ανήκει κυρίως στην έκτη πυκνότητα. Εκεί κάποιος συγχωνεύεται με τον Ανώτερο Εαυτό που μοιράζεται μια σχεδόν ίδια ζώνη συχνοτήτων με το βασίλειο του Αρκτούρου. Εκεί γίνεται η θεραπεία.

Ο Αρκτούρος είναι στενά συνδεδεμένος με την ανθρωπότητα από τις απαρχές της, καθώς δημιουργεί συνεχώς. Είναι κάτι πολύ περισσότερο από ένα αστέρι. Είναι μια συχνότητα που έχει κανείς μέσα του. Είναι η συχνότητα δημιουργίας, θεραπείας και εξέλιξης. Αυτό συνέβη με τη Γη και με άλλους πλανήτες με φυσική ανάπτυξη, από την έναρξή της.

Μέσα στη διαστατική πύλη ή διασταύρωση, υπάρχει μια ένωση μεταξύ Αντάρη και Αρκτούρου που χρησιμεύει ως ενεργειακό σημείο αναφοράς σε αυτήν την περιοχή. Η πλειοψηφία των συνειδήσεων που ενσαρκώνονται στη Γη περνούν μόνο μέσω της δόνησης του Αρκτούρου.

Αλλά υπάρχουν άλλοι που επιλέγουν να περάσουν πρώτα από τον Αντάρη πριν φτάσουν στον Αρκτούρο: είναι τα άτομα που εργάζονται άμεσα με τα πρότυπα της συλλογικής συνείδησης, με τις μήτρες και την κυτταρική εξέλιξη. Ο Αντάρης είναι επίσης το διαστατικό σημείο σύνδεσης μεταξύ του τεταρτημορίου που καταλαμβάνει η Γη εντός του Γαλαξία και του γαλαξία της Ανδρομέδας. Η σύνδεση Αντάρης / Ανδρομέδα ενεργοποιεί την αφηρημένη έννοια της ύπαρξης και της συνείδησης που είναι απαραίτητες για να αρχίσουν οι φυσικές φυλές να θυμούνται την κληρονομιά τους και έτσι να μετουσιώνουν το παρελθόν τους.

Στην προηγούμενη φάση της ανάπτυξης της Γης, τα όντα του Αρκτούρου συμφώνησαν να πυκνώσουν αρκετά ώστε να γίνουν προσωρινά αντιληπτά. Αλληλεπίδρασαν με τον πρώτο πολιτισμό που ονομάζεται Λεμουρία και τους δίδαξαν την ικανότητα της θεραπείας. Η μνήμη αυτών των αλληλεπιδράσεων διήρκεσε από γενιά σε γενιά.

Όταν οι κάτοικοι της Λεμουρίας μετανάστευσαν σε πολλές άλλες διαφορετικές περιοχές της Γης, πήραν αυτές τις αναμνήσεις μαζί τους. Η άμεση αλληλεπίδρασή τους αποτυπώθηκε σωματικά στα αγάλματα του νησιού του Πάσχα. Αυτά τα αγάλματα δεν αντιπροσωπεύουν πυκνωμένα όντα του Αρκτούρου, αλλά μάλλον αποτίουν φόρο τιμής σε αυτά. Η θέση αυτών των λίθων είναι τέτοια που τα αγάλματα κοιτάζουν τον ουρανό προς τον ορίζοντα, περιμένοντας την επιστροφή των όντων του Αρκτούρου.

https://www.bibliotecapleyades.net/

-------------------------------------------

ΟΙ ΑΡΚΤΟΥΡΙΟΙ ΚΑΙ ΤΟ ΑΣΤΡΟΣΚΑΦΟΣ ΑΘΗΝΆ

Η ΑΓΝΩΣΤΗ (για εμάς) ΓΑΛΑΞΙΑΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Ιδέ ο δάσκαλος – Απόσπασμα από «Τα Ελληνικά» του Δημήτρη Λιαντίνη

«Όταν δεν υπάρχει γύρω μας τίποτα το αληθινό, πώς να υποψιαστούμε ότι όλα είναι ψεύτικα;» Δημήτρης Λιαντίνης

Σωστή παιδεία θα ειπεί να μαθαίνεις στους νέους τη ζωή, και να τους ξεμαθαίνεις τις δεισιδαιμονίες που από νήπια τους περνάει μια παράδοση άρρωστη μέσα από την οικογένεια, την κοινωνία, την πολιτεία, την εκκλησία, τα μέσα ενημέρωσης, και τους άλλους παράγοντες της αγωγής. Το ένα λοιπόν είναι να ριζώσουμε τον νέο στη ζωή. Το άλλο να ξεριζώσουμε από μέσα του την ψευτιά. Μαθαίνουμε για τη ζωή. «Discimus vitae», που έλεγε ο Σενέκας, θα ειπεί πως κάθε γνώση που περνάμε στο παιδί, και κάθε δεξιότητα που του αναπτύσσουμε είναι δεμένα με την πραγματικότητα όπως το νύχι με το κρέας. Όχι θεωρίες και λόγια.

Μάθηση δίκαιη και σωστή, σημαίνει ζωντάνια, αμεσότητα, σφυγμός μαστιγωμένος, κρούση κατά μέτωπο με τα πράγματα. Μη λησμονούμε πως ο τελευταίος στόχος κάθε παιδείας είναι να διαπλάσει έτσι τον νέο, ώστε την ορισμένη στιγμή που θα αποδοθεί στο στίβο της ζωής να μπορεί να προσαρμόζεται στην άγρια ανάγκη των πραγμάτων και των ανθρώπων. Ωσάν ξαφνικά να τον πετάξουμε, πες, Ρομβισόνα Κρούσο στο νησί. Και να του ειπούμε:

Τώρα ψάξε να βρεις τον τρόπο για να ζήσεις. Νίκα την πείνα και τη δίψα σου, το κρύο και τη μοναξιά. Νίκα την απειλή του ουρανού και της θάλασσας, και τον αρχέγονο τρόμο της ύπαρξης. Αυτό σημαίνει το «discimus vitae». Ο δάσκαλος νά ‘ναι η δύναμη, πράξη ο μαθητής, και το σχολειό γιορτή. Όμως αυτό ακριβώς το σημείο είναι ο κόμπος, και στο δρόμο του Ηρακλή ο σταυρός. Εδώ προβάλλει η ανάγκη θα διαλέξεις ανάμεσα στο σωστό και στο λάθος. Γιατί το πλήθος οι δάσκαλοι δε μαθαίνουν τα παιδιά για τη ζωή και την πράξη, αλλά για το σχολειό και τα βιβλία. Εγώ σου τα λέω, για να τα ειπώ. Και συ μη σώσεις να τα μάθεις!…

Η πρώτη εντολή είναι να χτίζουμε την ψυχή του παιδιού στην πέτρα της ζωής. Η δεύτερη να καθαρίζουμε από μέσα του τη σκουριά των προλήψεων. Χωρίς να το ξέρουμε και χωρίς να το εννοούμε, από τα γεννοφάσκια του φιδοζώνουμε το παιδί με δεισιδαιμονίες προλήψεις και μαγικούς κατάδεσμους. Και με τα δηλητήρια αυτά πνίγουμε την ψυχή του. Όπως τα ζιζάνια και τα άλλα αγριόχορτα πνίγουν το στάρι.

Λερναία Ύδρα είναι οι προλήψεις.

Αγωνιζόμαστε να αφαιρέσουμε τη φύση μέσα από το παιδί, και την ανταλλάζουμε με την άρρωστη γνώμη μας. Και δώστου οι παπάδες με τα θυμιατά στις γωνιές των κοιμητηρίων. Για να βουτάνε τα όβολα των πονεμένων. Σαν το φίδι κοιτάνε πώς να μαγνητίσουν το θύμα. Άσε πια όταν τύχει να τους ιδείς να πιάνουνται σε πρόστυχο καβγά για τον πελάτη. Χάρμα.

Και δώστου το τροπάρι για την καλή ψυχή και τα καλά στερνά. Να γίνεις δίκαιος και να γίνεις καλός για τους άλλους. Να πηγαίνεις το δείλι στο παρεθύρι, και να διαβάζεις τη Θεία Γραφή και τη Χαλιμά, που έλεγε της θυγατρός της η «Γυναίκα της Ζάκυθος». Εσύ ν’ αγιάσεις. Και μην προσέχεις που οι άλλοι είναι λύκοι έτοιμοι να σε φάνε. Και προπαντός αυτό: Τα μάτια σου τέσσερα για τον Ουρανό και τη Βασιλεία του. Και δώστου τα σακιά το αλεύρι και οι ασπιρίνες. Να στέλνουμε οι πολιτισμένοι στους λιμοκτόνους της Αφρικής και της Ασίας κατά τις σιτοδείες και τις μεγάλες στέγνιες. Τους παίρνουμε το άλογο, κι απέ γενναιόδωρα τους χαρίζουμε το πέταλο. Έχεις ακουστά για το χαλκό της Χιλής, και για το ουράνιο στο πρώην γαλλικό Κογκό;

Η στρατηγική να καταστρέφεται το φυσικό τοπίο του παιδιού με τις προλήψεις είναι σκόπιμη, κατευθυνόμενη, κακουργηματική τρις και τετράκις σε θάνατο, και απάνθρωπη. Οι έξυπνοι, λίγοι, ασελγούν στο σώμα της συνείδησης των αφελών πολλών. Όπου η αφέλεια των τελευταίων παίζει το ρόλο του μαστρωπού και του ρουφιάνου.

Έτσι, όταν τα παιδιά μας φτάνουν στην ηλικία να δώσουν τον όρκο του άντρα, και όταν οι κοπέλες μας φτάνουν στην ώρα τους, γίνουνται ωραίες -δηλαδή, έχουνε χωριστεί σε δύο τάξεις. Η μία, που είναι η μάζα σχεδόν του συνόλου, έχει αφομοιώσει το δηλητήριο της ψευτιάς. Και έχει ανοσοποιηθεί στα υδροκυάνια και στα κώνεια, κατά τον τρόπο του παλαιού εκείνου Μιθριδάτη. Είναι η πλαστική στόφα ανθρώπου, τα μηχανημένα νευρόσπαστα, που παραλαβαίνουν τη σκυτάλη των προλήψεων και αναπαράγουν το ίδιο στις νέες γενεές. 

Η άλλη είναι η τάξη που καταλογογραφεί τους Ελάχιστους. Ετούτοι είναι οι χρηστηριασμένοι από κάποια βούληση, και οι φορτοβαστάκτες της προσωπικής τους ευθύνης. Λίγοι, αλλά όλοι τους, ξανασαρκώνουν τον Ορέστη, τον πρίγκιπα Μύσκιν, τον Τσε Γκεβάρα, τον ποιητή Σέλλεϋ, τον Άμλετ τον Δανό. Καθώς τους μαστιγώνει η οργή της αλήθειας, ο τρόμος της εμορφιάς, και το μεγαλείο του ανθρώπου. Περνούν και πηγαίνουν να απαντήσουν τη μοίρα τους… Και ζητούν να μάθουν την αλήθεια, έστω κι αν είναι να τους τυφλώσει. Όπως εζήτησε να μάθει την αλήθεια ο Οιδίποδας, και όταν την έμαθε έβγαλε ο ίδιος τα μάτια του.

Κάτω από τυφλωτικές καταλαμπές και θερινές καταιγίδες όλοι αυτοί κρατούν μέσα τους τον άνθρωπο όρθιο και στο φυσικό του ανάστημα. Που πάει να πει: Λεύτερο από ψευτιές και δεισιδαιμονίες

Όμως το φως δεν το αντέχει ο μισότυφλος. Θυμηθείτε τους πεδουκλωμένους στην παραβολή της Σπηλιάς του Πλάτωνα. Όταν ο φωτισμένος οδηγητής τους βγάζει από τα σκότη και ζητεί να τους ξαναφέρει εμπροστά στον ήλιο, πονούν τα μάτια τους, φεύγουν το φως, και ξαναγυρίζουν στα σκοτάδια τους…

Ο καλόγερος μαμελούκος, όσο αμβλύνους και νά ‘τανε, την αλήθεια την οσμιζότανε κάπου στον αέρα. Ότι, δηλαδή, το να ξεριζώνεις τις προλήψεις από τα παιδιά είναι όμοιο με το να φέρνεις στις κοινωνίες τη δικαιοσύνη και την τάξη… Η ιστορία του Έλληνα δάσκαλου έχει τη δική της Ιερή Εξέταση, και τις Επιτροπείες της. Είναι αυτές που έκαιγαν βιβλία και ανθρώπους. Η φάρα του Εξαρχόπουλου, του Σκιά, του Μεγαρέα, του Οικονόμου, του Κουκουλέ, του Καλλιάφα. Και των άλλων με τη μίζερη βολή και την τετραπέρατη μυωπία. Ο Αμίλκας Αλιβιζάτος μίλησε για δυσώδη εγωισμό και ταπεινά νιτερέσα. Αντικρύ στους αετούς και τα ύψη χαμοπετάνε και πηδοκοπούν ετούτοι οι κόρακες και οι γύπες. 

Τη θανάσιμη αλλά και ηρωϊκή αντιπαράθεση την έχει παραστήσει ο Πίνδαρος από τον παλαιό καιρό: 

«Κόρακες, με ακράτητη γλώσσα ανόητα γαυριούν, παραβγαίνοντας τον αετό, το θεϊκό όρνιο του Δία».

Πηγή: Αποσπάσματα από το βιβλίο «Τα Ελληνικά» (Δημήτρης Λιαντίνης) 

ΑΣ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΑΣ, ΑΣ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΜΑΣ - ΑΝ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ, ΟΛΑ ΑΛΛΑΖΟΥΝ

Η γλώσσα απελευθερώνει μοτίβα σκέψης και προκαλεί προσωπική δόνηση.

Οι λέξεις έχουν εγγενή δύναμη. Αυτό παραπέμπει στο γεγονός ότι συχνά περιέχουν αρνητικότητα όταν χρησιμοποιούνται με κακόβουλο τρόπο, ενώ μπορεί να είναι υπέροχα ενδυναμωτικές και διαφωτιστικές όταν χρησιμοποιούνται θετικά.

Προσοχή στις βαριά φορτισμένες λέξεις. Υπάρχουν πολλές σκληρές και βίαιες λέξεις που χρησιμοποιούνται σε κοινές εκφράσεις, που μπορούν να δημιουργήσουν βάναυσες εικόνες, χωρίς να το σκοπεύουμε, οι οποίες με τη σειρά τους θα θαμπώσουν εν αγνοία μας τις αισθήσεις μας.

«Κόλλησα στην κίνηση», «αυτή η τούρτα ήταν κόλαση», «τι δολοφονικό τραγούδι», «τα πόδια μου με σκοτώνουν» κ.λπ. Αυτά είναι μερικά παραδείγματα.

Μερικές φορές οι δυνατές λέξεις είναι αρκετά εύστοχες και έχουν εισχωρήσει στη δημοτική γλώσσα σε πολύ μεγάλο βαθμό.
Αυτό που είναι πιο ανεπαίσθητο είναι οι συχνά επιθετικές χρήσεις της γλώσσας και των εικόνων που πολώνουν και ενισχύουν τις σκοτεινές ενέργειες, τραβώντας την προσοχή και ως εκ τούτου προορίζονται να παγιδεύσουν τα αρνητικά συναισθήματα και τα ενεργειακά μιάσματα, που μπορεί να μαστίζουν τη ζωή μας.

Τα κυρίαρχα μέσα το χρησιμοποιούν αυτό ως αυτονόητο και για έλεγχο, αλλά ακόμη και πολλά εναλλακτικά μέσα είναι γεμάτα πολικότητα με επιμονή στα αρνητικά. 

Κάνουμε κι εμείς το ίδιο όταν έχουμε ένα λανθασμένο πνεύμα κρίσης για ανθρώπους και ιδέες, στις προσπάθειές μας να διατυπώσουμε απόψεις και να προσδιορίσουμε αυτό που βιώνουμε. 

Το ίδιο κάνουμε όταν τονίζουμε την πτυχή της πολικότητας όταν επαναλαμβάνουμε και τονίζουμε τη δυαδική κοσμοθεωρία «εμείς και αυτοί» και «σωστό και λάθος». 

Ενισχύουμε πραγματικά αυτό που θα προτιμούσαμε να μην βιώσουμε ή συμφωνούμε μόνο και μόνο επειδή είναι τόσο διαδεδομένο στον κοινωνικό λόγο. 

Συχνά με μαχητική μορφή εκφράζονται έντονα συναισθήματα, όπως "Αυτά τα καθάρματα μας δηλητηριάζουν!" ή «Ελπίζω να καταλάβουν αυτό που τους έρχεται» κ.λπ.

Οι απρόσεκτοι αρνητικοί όροι και έννοιες της αργκό, το μόνο που καταφέρνουν είναι περισσότερος θυμός, περισσότερη αγωνία, περισσότερες υπενθυμίσεις για το τι δεν πάει καλά με τα πάντα. Βασικά περισσότερη εστίαση στα αρνητικά.

Όχι μόνο δεν μας κάνει να νιώθουμε καλύτερα με τον εαυτό μας, αλλά κάνει σοβαρό κακό και σε εμάς και στους άλλους.

Νομίζουμε ότι είμαστε έξυπνοι και ενημερωμένοι, επισημαίνοντας όλο το κακό που πιστεύουμε ότι μπορούμε να δούμε τόσο καθαρά (συνήθως συγκρίνουμε τους εαυτούς μας με τους "αδαείς" που δεν μπορούν να το δουν), αλλά στην πραγματικότητα απλώς βγάζουμε τα σκουπίδια και απλώνοντάς τα τριγύρω για να τα δούμε και να χαιρόμαστε με την περιφρόνησή μας, δημιουργώντας έναν αυτοσυντηρούμενο δεσμό αρνητικότητας.

Αυτό γίνεται συνήθεια και μας κάνει να νιώθουμε καλά όταν το κάνουμε, ικανοποιώντας μια άστοχη παρόρμηση. 

Μπορούμε όμως να αναφερθούμε σε αυτά αρκετά αποτελεσματικά χωρίς να μεταφέρουμε αυτή την ενέργεια.

Χρησιμοποιώντας τη γλώσσα και τις σκέψεις, αλλάζουμε την πραγματικότητά μας.

Όταν συνειδητοποιήσουμε πόσο μολυσμένες είναι οι λέξεις μας, το οποίο είναι εύκολο να εντοπιστεί όταν διαβάζουμε τα δικά μας μηνύματα ή ακούμε τον εαυτό μας να μιλάει, τότε μπορούμε να αρχίσουμε να βλέπουμε καθαρά τις διαδικασίες σκέψης που οδήγησαν σε αυτές τις λάθος λέξεις.

Η γλώσσα  είναι ένα  πολύ δυνατό εργαλείο, για το καλό, αλλά και για όχι τόσο καλό, αναλόγως.

Όταν οι σκέψεις μας αλλάζουν και συνειδητοποιούμε την υπέροχη ανυψωτική δύναμη της αποφυγής να τονίσουμε το αρνητικό διατηρώντας τη δόνηση μας ψηλά, τονίζοντας το θαύμα της ύπαρξης και τις εκπληκτικές δυνατότητές μας, η ζωή μας αλλάζει. Η πραγματικότητά μας αλλάζει γρήγορα δημιουργώντας προσεκτικές σκέψεις και προσεκτικές λέξεις.

Ο εύκολος τρόπος για να ξεκινήσετε, είναι να εξαλείψετε τις σκληρές και καταδικαστικές λέξεις, που «ζωντανεύουν» σκοτεινές εικόνες.

Θέλουμε τη σκοτεινή ενέργεια να επεκταθεί και να αναπτυχθεί, ή θέλουμε την καλοσύνη και την αγάπη; Ποιο είναι το σωστό;

Με τις σκληρές λέξεις, υποθέτουμε ότι είμαστε κατανοητοί, ότι δεν εννοούμε κυριολεκτικά αυτό που λέμε και ότι είναι απλώς για να επισημάνουμε κάτι και να αντηχούμε με τη δόνηση αυτού που συμβαίνει και περιγράφουμε, αλλά οι λέξεις είναι μόνες, είναι ανεξάρτητες και έχουν βάρος - σημαντικό βάρος.

Είμαστε θυμωμένοι και αναστατωμένοι για τα πάντα και αφήνουμε τα ισχυρά αρνητικά συναισθήματα και την απογοήτευση να τρέχουν χαοτικά. Με άλλα λόγια, όταν βυθιζόμαστε και περιχαρακώνουμε τον εαυτό μας στον σκοτεινό κόσμο της πληροφορίας, χάνουμε την άμεση επαφή με την Πηγή.

Πραγματοποίηση της αλλαγής. Η ομορφιά αυτής της αλλαγής της γλώσσας είναι ότι λειτουργεί όταν εφαρμόζεται. Αφαιρέστε για παράδειγμα λέξεις που δίνουν άχρηστους ή υπερβολικούς αρνητικούς συνειρμούς.

Παράδειγμα, το... "Είμαι ηλίθιος, δεν μπορώ να πιστέψω ότι ήμουν τόσο ηλίθιος!", μπορεί να γίνει "Ωωωω, έχω πολλά να μάθω".

Μαλακώστε τα πράγματα. Ας είμαστε ευγενικοί με τον εαυτό μας και ο ένας με τον άλλον.

Η βίαιη, σκληρή και αρνητική γλώσσα και σκέψεις εξασθενούν ακόμη και το ανοσοποιητικό μας σύστημα και προκαλούν άλλους κινδύνους για την υγεία.

Γι' αυτό προτιμότερο και ωφέλιμο είναι να συνεισφέρεις σε αυτό που δίνει ζωή και υγεία και να αφήσεις το αρνητικό να ατροφήσει; 

Υπάρχει χώρος για σωστή γνώση, αλλά υπάρχει τόσο πολύ τοξικότητα που πρέπει να είμαστε εξαιρετικά προσεκτικοί με το τι αντιμετωπίζουμε και πώς αλληλεπιδρούμε με αυτό. Μόλις καταλάβουμε τι συμβαίνει, πρέπει να διαχωρίσουμε τους εαυτούς μας από τους μηχανισμούς που μας κρατούν πίσω.

Όλα προέρχονται από τη σκέψη, η οποία γεννά λέξεις, οι οποίες στη συνέχεια θέτουν τα πράγματα σε κίνηση...

Αν αλλάξουμε, όλα αλλάζουν. Απολαύστε την αλλαγή!

bibliotecapleyades.net

----------------------------------------------

ΑΡΧΙΣΤΕ ΝΑ ΑΝΤΙΚΑΘΙΣΤΑΤΕ ΤΙΣ ΑΡΝΗΤΙΚΕΣ ΛΕΞΕΙΣ ΜΕ ΘΕΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑΞΤΕ ΤΗ ΖΩΗ ΣΑΣ - ΜΙΑ ΛΕΞΗ ΕΧΕΙ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΕΠΗΡΕΑΣΕΙ ΤΗΝ ΕΚΦΡΑΣΗ ΤΩΝ ΓΟΝΙΔΙΩΝ ΠΟΥ ΡΥΘΜΙΖΟΥΝ ΤΗ ΦΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΑΤΟΜΟΥ

“Σήμερα όταν μιλήσεις σε κάποιον για τα αρχαία ελληνικά, αμέσως θα τον χτυπήσει ναυτία” - Δημήτρης Λιαντίνης από το βιβλίο του «Τα Ελληνικά»

«Η παιδεία των νέων, είναι το δυνατό αίμα και ο αέρας ιωδίου για το μέλλον των λαών… Όμως, της δικής μας παιδείας το αίμα, έχει αιματοκρίτη λευχαιμίας». – Δημήτρης Λιαντίνης

“…Τα αρχαία ελληνικά τα αντιπαθούν όλοι οι Έλληνες. Αν κάνει κανείς μια δημοσκόπηση σήμερα, το αποτέλεσμα που θα του δοθεί θα το βρει πελώριο. Στους εκατό θα ανακαλύψει πως οι ενενήντα τόσοι, τα αρχαία ελληνικά δεν θέλουν ούτε να τ’ ακούσουν. Και το χειρότερο είναι, πως την ίδια αποστροφή την αισθάνεται και η πλειονότητα των φιλολόγων που διδάσκει το μάθημα στα σχολεία.

Σήμερα όταν μιλήσεις σε κάποιονε για τα αρχαία ελληνικά, αμέσως θα τον χτυπήσει ναυτία. Ένα πνευματικό ανακάτωμα παραγουλιάζει ολόκληρη την υπόστασή του. Μονόπτωτα ρήματα, ετερόπτωτοι διορισμοί, τρίπτωτες προθέσεις, βαρείες, οξείες, ερωτηματικές, εγκλιτικά και εγκλίσεις, παραγωγή και έτυμα, προληπτικό κατηγορούμενο. Είναι μια στοίβα τσάνταλα που ξεχειλίζουν το ψυχοσωματικό μας και χύνουνται σαν ερευγμοί, κρυάδες, νυστάλα, χασμήματα, και όλα τα ουαί του ιουδαϊκού όχλου. Οι σχετικές μνήμες από τη σχολική εμπειρία ανακαλούν στους ενήλικους πλήξη νεότητας, ψυχικά τραύματα, κατακάθια νευρωτικά, έλλειψη αέρα, δυσχέρεια ύπαρξης.

«Κύρος ανεβαίνει, Κύρος κατεβαίνει, και γαμώ τους Έλληνες και όλους τους δασκάλους». Έτσι άκουσα να καταριέται κάποτε κάποιος τα εφηβικά του χρόνια. Την αθωότητα, δηλαδή, και την πιο τρυφερή ώρα της ηλικίας του.

Βέβαια, για τα φορτία όλου αυτού του κακού, ο τελευταίος που ευθύνεται είναι οι Έλληνες και τα κείμενά τους. Στο θρυλικό «τις πταίει» του Τρικούπη η απόκριση είναι: Οι δάσκαλοι φταίνε· οι δάσκαλοι και οι διδακτικοί. Ο βασιλιάς τα φταίει, που φώναξε ο Λαέρτης στον Άμλετ. Και κύρια φταίνε οι δάσκαλοι των δασκάλων. Εννοώ τους πανεπιστημιακούς που τόσο μοχθήσανε για να μάθουν τους δασκάλους να δασκαλίζουν. Να πιθηκίζουν δηλαδή στις έδρες και στις τάξεις. Να ψιττακίζουν το «Καλημέρα» του Ζαχαρία Παπαντωνίου. Να γρυλλίζουν και να σουσουνίζουν, πάντα τους σχολαστικοί και ομπρελοφόροι. Από πού, και γιατί τόση δυστυχία στη χώρα!

Η ακολουθία πράξης όλου αυτού του κακού μεταφράζεται στην εικόνα μιας πραγματικότητας πολύ μίζερης. Η δυστυχία από το σχολείο απλώθηκε στην κοινωνία μας, όπως είναι φυσικό. Η τελευταία συνέπεια του πράγματος δηλαδή, η πιο επώδυνη και η πιο κολαστική, είναι πως η σύγχρονη Ελλάδα λογαριάζεται ο ουραγός και το μπαίγνιο των εθνών σε όλες τις σφαίρες και σε όλες τις συμπεριφορές. Το αποτέλεσμα το καταμετράς από την κατάσταση της εθνικής οικονομίας ως τα ποδόσφαιρα, και από την επιστημονική έρευνα ως τις σκουπιδοφόρες ακτές της πανάρχαιας ελληνικής θάλασσας. 

Βέβαια το φαινόμενο είναι σύνθετο και έχει πολλές αιτίες. Ωστόσο ο θεμελιώδης λόγος εντοπίζεται στον εγκληματικό τρόπο, που μέσα από την παιδεία μεταβιβάζεται στις νέες γενεές η κλασική παράδοση.

Η προειδοποίηση του παλαιού Οδυσσέα να μη σφάξουν οι ναύτες τα γελάδια του Ήλιου, ούτε από τους συντρόφους του καιρού του, ούτε από μας σήμερα λογαριάζεται. Όχι μόνο τον ήλιο μας σφάζουμε, αλλά και τη θάλασσα μαστιγώνουμε, και τον αέρα τον φτύνουμε στο πρόσωπο. Έγινε καυσαέριο πια.

Θέλω να ειπώ πως ο ταξιτζής που κλέβει με το δεκαπλάσιο τον τουρίστα από το Ελληνικό ως το Σύνταγμα, διαφημίζει την ελληνική παιδεία του. Και πως οι χώροι καθαριότητας στα εστιατόρια που ζωντανεύουν τους σταύλους του παλιού Αυγεία, ζωγραφίζουν την παιδεία των Ελλήνων.

Το πρόβλημα λοιπόν διατυπώνεται έτσι: Δεν έχει νόημα να διδάσκεις τη διδακτική των αρχαίων ελληνικών, έστω κι αν η δεξιοτεχνία σου ξεπερνά τις «ηλεκτρικές τριπλές» του Μαραντόνα, όταν δεν έχεις ιδέα για το τι είναι ο κλασικός κόσμος. Όταν δεν άκουσες ποτέ σου τον λόγο: Οι Έλληνες δεν γράψανε· οι Έλληνες ζήσανε. Το ξέρουμε αυτό;

Είναι χρεία να επισημάνω, κάτι που είναι ομόλογο σε μιζέρια με την πλάνη μέσα στην οποία οι δάσκαλοι μας μάθανε να ζούμε για τους Έλληνες. Το στοιχείο αυτό είναι, πως δεν αγνοούμε μόνο την αλήθεια για την κλασική Ελλάδα, αλλά η εικόνα που αποχτήσαμε γι’ αυτήν, είναι παράμορφη και αντίστροφη. Η παράσταση που έχουμε για τους Έλληνες, έχει μεταξιώσει το σύνταγμα των αξιών, τη φυσικότητα, και την τάξη. Αναποδογύρισε τα πράγματα, και το άσπρο τό ‘καμε μαύρο.”

Δημήτρης Λιαντίνης από το βιβλίο του «Τα Ελληνικά», κεφάλαιο Δάσκαλοι και ποντίκια.  

antikleidi.com

----------------------------------------

ΙΔΟΥ Η ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΣΤΙΓΜΗ ΝΑ ΕΜ­ΦΑΝΙΣΤΕΙ ΕΝΑΣ ΝΕΟΣ ΣΩΚΡΑΤΗΣ 

Πώς να εμφανιστεί ξανά ένας Μέγας Αλέξανδρος, όταν δεν υπάρχει Αριστοτέλης;

ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΔΙΟΡΘΩΝΕΙ ΕΥΚΟΛΟΤΕΡΑ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΟΣΟ Η ΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

Τίποτε δεν διορθώνει ευκολότερα τους ανθρώπους όσο η γνώση του παρελθόντος. 

Η γνώση της Ιστορίας είναι η πιο σωστή παιδεία και προπόνηση για την πολιτική δράση, και η μνήμη των συμφορών, που βρήκαν ξαφνικά τους άλλους, μας διδάσκει με τρόπο μοναδικά χειροπιαστό να υποφέρουμε γενναία τις μεταβολές της τύχης.

...μηδεμίαν ἑτοιμοτέραν εἶναι τοῖς ἀνθρώποις διόρθωσιν τῆς τῶν προγεγενημένων πράξεων ἐπιστήμης.

...ἀληθινωτάτην μὲν εἶναι παιδείαν καὶ γυμνασίαν πρὸς τὰς πολιτικὰς πράξεις τὴν ἐκ τῆς ἱστορίας μάθησιν, ἐναργεστάτην δὲ καὶ μόνην διδάσκαλον τοῦ δύνασθαι τὰς τῆς τύχης μεταβολὰς γενναίως ὑποφέρειν τὴν τῶν ἀλλοτρίων περιπετειῶν ὑπόμνησιν.

ΠΟΛΥΒΙΟΣ – Ἱστορίαι 

Απόδοση Ν. Δ. Τριανταφυλλόπουλος

https://www.greek-language.gr

Ένας βραχνάς γράφει το παρόν μίζερο, και διαγράφει απαίσιο το μέλλον.

ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΝΕΟΕΛΛΗΝΕΣ ΑΓΝΟΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΛΑΣΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ

Σήμερα μία μυλόπετρα πλακώνει την παιδεία των παιδιών μας. Ένας βραχνάς γράφει το παρόν μίζερο, και διαγράφει απαίσιο το μέλλον της χώρας.
Γιατί η αγωγή των νέων είναι κακή. Και η αγωγή των νέων είναι το θεμέλιο της πολιτείας.

Εμείς, οι νεοέλληνες, αγνοούμε παντάπασι την κλασική Ελλάδα.
Δεν αγνοούμε μόνο την αλήθεια για την κλασική Ελλάδα, αλλά η εικόνα που αποχτήσαμε γι' αυτήν είναι παράμορφη και αντίστροφη.

Τ' αγάλματά είναι στο μουσείο. Καληνύχτα...

γιατί τ' αγάλματα δεν είναι πια συντρίμμια, είμαστε εμείς… καληνύχτα... 

Δημήτρης Λιαντίνης