ΔΟΜΗ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ - ΝΟΗΤΙΚΟΣ ΣΤΡΟΒΙΛΟΣ

Το κάθε σύμπαν ανάλογα με την ηλικία και το μέγεθος του, πιέζει τα εφαπτόμενα με αυτό, άλλα τα συστέλλει, σε άλλα εισχωρεί μέσα σ ' αυτά και σε άλλα σημεία υποχωρεί αυτό. Έτσι εξηγείται η συστολή και διαστολή του κάθε σύμπαντος. Η φυγή γαλαξιών, η εμφάνιση νέων και ο παλμός του σύμπαντος διαμορφώνουν το σχήμα του σε τελείως ακανόνιστο και όχι σφαιρικό.

Κατά τη φάση της μεγάλης έκρηξης που δεν υπήρχε χώρος και χρόνος, δεν γνωρίζουμε τη συμπεριφορά της εκτίναξης των υλικών στο χάος. Μιλάμε για χωροχρονικές στρεβλώσεις χωρίς να ξέρουμε τι είναι, ενώ με αυτή την παραδοχή προσπαθούμε να εξηγήσουμε τα ανεξήγητα. Η ροή της δημιουργίας και αναδημιουργίας είναι συνεχής και αέναη ώστε να προκαλεί ίλιγγο ακόμη και η γραφή του αριθμού ετών της δημιουργίας.

Οι συμπαντικές διεργασίες απελευθερώνουν ασύλληπτες ποσότητες ενέργειας, ισχυρότατα ηλεκτρομαγνητικά κύματα, τρομακτικές πιέσεις, ισχυρούς κραδασμούς και υψηλές συχνότητες παλμοδονήσεων, και παράγουν φως δισεκατομμύρια φορές ισχυρότερο από αυτό του ηλίου. Πολλά νεφελώματα κινούνται με ταχύτητες μεγαλύτερες του φωτός που αδυνατεί το ανθρώπινο μάτι να ιδεί. Στην ίδια κατηγορία υπάγονται και υπερβατικές οντότητες που γίνονται αντιληπτές με μείωση της συχνότητας τους, ή με συντονισμό τους με τις ανθρώπινες συχνότητες. Καταστάσεις μυστηριώδεις αλλά υπαρκτές, που ο άνθρωπος θέσπισε νόμους και κανόνες για να μπορεί να μετρήσει και να παραστήσει με αυθαίρετα σύμβολα. Όλη η γήινη επιστήμη είναι ένα σύνολο αυθαιρέτων παραδοχών που σιγά σιγά αναθεωρείται γιατί οι αρχικές εκτιμήσεις αποδεικνύονται λάθος. Ο χρόνος ακολουθεί σε κυματισμούς την παλμοδόνηση της δημιουργίας· λόγω αναταράξεων φθείρει ανομοιόμορφα τη ζωή και τη νεκρή ύλη, δεν μπορούμε να αντιληφθούμε την υφή του, να ελέγξουμε τη ροή του, να τον εντάξουμε σε θεωρήματα και μαθηματικούς τύπους.

Σήμερα η επιστήμη κατέρριψε το θεώρημα της αναδίπλωσης του χρόνου όταν η ταχύτητα είναι μεγαλύτερη από αυτή του φωτός αφού η ίδια πέτυχε, την επιτάχυνση φωτονίου 3-4 φορές περισσότερο από την ταχύτητα του φωτός. Επομένως οι ανθρώπινες γνώσεις περιορίζονται στις πραγματικότητες του τρισδιάστατου χώρου και αγνοούν τα εκτός αντιλήψεων του γεγονότα. Από την άλλη πλευρά οντότητες που πέτυχαν να απαλλαγούν από το υλικό περίβλημα του σώματος, ρυθμίζοντας βιοβαρυτικούς και βιορυθμικούς κύκλους κατά βούληση, έχουν τη δυνατότητα να κινούνται και έξω από τη σφαίρα της ανθρώπινης φαντασίας. Αυτά που γνωρίζουμε για το σύμπαν μπροστά στην πραγματικότητα είναι ένα τεράστιο τίποτα, ασχέτως αν συνέχεια καυχόμαστε ότι ανακαλύψαμε και κάτι νέο.

Επειδή ο άνθρωπος προσπαθεί να εισχωρήσει στο σύμπαν με λογικές παραδοχές, θα βρίσκεται συνέχεια σε σύγκρουση με τη συμπαντική πραγματικότητα που αποτελείται από σύνολο παραλογισμών ακατανόητων από την ανθρώπινη λογική. Επομένως όλες αυτές οι υποθέσεις περί δημιουργίας δεν είναι τίποτε περισσότερο από μια κοινή παραδοχή χωρίς στοιχεία απόδειξης. Ο άνθρωπος θα πληροφορηθεί τα πάντα για τα μυστικά της δημιουργίας μόνον αν του τ ' αποκαλύψουν οι ουράνιοι, ή απελευθερώσουν το νοητικό του στρόβιλο με την ενεργοποίηση ολόκληρου του ανθρώπινου εγκέφαλου. Το να αρνούμαστε κάποιες μη απτές πραγματικότητες είναι λογικό για πολλούς λόγους, διότι ανατρέπουμε κατασκευασμένες δομές, κουράζουμε τον εγκέφαλο που προτιμά τις εύκολες λύσεις της ανθρώπινης λογικής.

Πηγή: «Η Διαθήκη Του Προμηθέα Για Τη Δημιουργία Και Τους Έλληνες», του Γεράσιμου Καλογερακη, Εκδόσεις Δίον.

Διαβάστε επίσης: ΤΑ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΣΥΜΠΑΝΤΑ της ΕΥΡΥΝΟΜΗΣ