ΑΝΑΠΟΔΟΓΥΡΙΣΜΑΤΑ - ΠΟΙΟΣ ΞΕΡΕΙ ΤΙ ΑΛΛΟ ΘΑ ΔΟΥΜΕ ΚΑΙ ΘΑ ΑΚΟΥΣΟΥΜΕ

Όταν ήμουν παιδί και πήγαινα στην Πέμπτη και Έκτη τάξη του Δημοτικού, αναλαμβάναμε ανά δύο μαθητές, να είμαστε εβδομαδιαίοι επιμελητές. Μια εκ των συγκεκριμένων υποχρεώσεων που είχαμε, ήταν η έπαρση και η υποστολή της σημαίας του σχολείου μας, κάθε μέρα. Την εβδομάδα εκείνη, είχαμε τα κλειδιά του σχολείου, πηγαίναμε πρώτοι από όλους το πρωί, το ανοίγαμε, και σηκώναμε την γαλανόλευκη, στον ιστό. Το βράδυ με την δύση του ηλίου, όπου κι αν βρισκόμασταν, στα παιχνίδια, στην μπάλα, στο κυνήγι με τις σφεντόνες στον «πόλεμο με τα φυσοκάλαμα», οι επιμελητές τα παρατούσαμε όλα και πηγαίναμε στο σχολείο για την υποστολή της σημαίας. Την κατεβάζαμε την διπλώναμε με ευλάβεια και την τοποθετούσαμε στην θέση της. Και το νιώθαμε ότι η σημαία μας ήταν κάτι Ιερό.

Μια μέρα, ενώ κάναμε μάθημα, έξω φυσούσε ένας τρελός δυνατός αέρας. Σε μια στιγμή βλέπω από το παράθυρο την σημαία πεσμένη στον αυλόγυρο του σχολείου. Ο αέρας έλυσε το σχοινί από τους κρίκους και βγήκε και από την κορυφή του ιστού. Η σημαία πεσμένη. Θέαμα που προκάλεσε αυτομάτως αναταραχή στην αίθουσα.

Η Σημαία!!! Έπεσε η Σημαία!!! Φώναξα. Πεταχτήκαμε όλοι σαν να μας χτύπησε ηλεκτρικό ρεύμα. Οι επιμελητές έτρεξαν έξω και ο ένας σκαρφάλωσε στον ιστό σαν να είχε φτερά και πέρασε και πάλι το σχοινί. Και ήμασταν 10-12 χρονών. Έτσι μεγαλώσαμε.

Ο Διογένης κάποτε είπε, όταν πεθάνει να τον θάψουν μπρούμυτα, γιατί σε λίγο θα έρθουν τα πάνω κάτω. Δεν είχε άδικο. Σε λίγους αιώνες, άρχισε να γκρεμίζεται ο πολιτισμός των Ελλήνων, και διώχθηκε η επιστήμη, η ελεύθερη σκέψη και η λογική. Έγινε το άσπρο μαύρο, και φτάσαμε στο σημείο να θεωρούμε τα ξενόφερτα ελληνικά και τα  ελληνικά διαβολικά. Αλλά αυτό που διάβασα χθές, δείχνει ότι το αναποδογύρισμα των αξιών και η ισοπέδωση των ιδανικών συνεχίζεται. Διαβάστε: Μαθητής σε Λύκειο της Κατερίνης πήρε αποβολή επειδή ζήτησε να γίνεται έπαρση της Σημαίας και να ακούγεται ο Εθνικός Ύμνος!

Αυτό, όταν ήμουν επιμελητής στο Δημοτικό, δεν θα μπορούσα να  φανταστώ με τίποτα ότι μπορεί να συμβεί κάποτε. Κι όμως.

Αλλά πώς να μη συμβεί. Τα τελευταία χρόνια, γεννήθηκαν και μεγάλωσαν άνθρωποι, ποτισμένοι με διεθνιστική προπαγάνδα. Και φτάσαμε στο σημείο να έχουν τα παιδιά σήμερα, βιβλία γεμάτα με συνταγές μαγειρικής, κακέκτυπα των τηλεοπτικών εκπομπών, με αστρολογικές προβλέψεις, εικόνες που παραπέμπουν σε κουτσομπολίστικα περιοδικά και να διαβάζουν επίσης στα βιβλία τους ότι την 28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ του 1940, τρέχαμε να κρυφτούμε στα Υπόγεια!!!

Το παιδί μαθαίνει ότι την ημέρα που μας κήρυξαν τον πόλεμο, που ήταν μέρα πανηγυριού για τους Έλληνες «με το χαμόγελο στα χείλη πάνε οι φαντάροι μας μπροστά», το κατάπτυστο βιβλίο λέει ότι κρυφτήκαμε!!!

Και στο τέλος αναφέρει έναν διάλογο μεταξύ γιου και πατέρα.

Πατέρας: Άκη από σήμερα θα γίνεις άντρας.

Γιος: Εγώ τότε φοβήθηκα πάρα πολύ γιατί δεν ήθελα να γίνω σήμερα άντρας.

Ποιος ξέρει και τι άλλο θα δούμε και θα ακούσουμε στην αναποδογυρισμένη εποχή που ζούμε. Στην εποχή της αγριότητας των καθημερινών εγκλημάτων που μαθαίνουμε και μαυρίζει η ψυχή μας. Διαβάστε το άρθρο που γράφει ο Δημήτρης Νατσιός Δάσκαλος στο Κιλκίς: Γιατί αγρίεψαν τα παιδιά μας;

Το σχολικό βιβλίο προτείνει στα παιδιά να διαβάσουν τον Χάρι Πότερ και όχι Οδυσσέα Ελύτη, όχι ιστορία, όχι ποίηση, όχι Ιλιάδα και Οδύσσεια.

Όσοι έχουν την σπίθα της Κυτταρικής Μνήμης αναμμένη, ή έτοιμη να ανάψει, θα νοιώθουν πάντα την δόνηση στην ψυχή τους, στην θέα της γαλανόλευκης και στο άκουσμα του Εθνικού Ύμνου.  Γιατί εκεί μέσα, στην ψυχή μας βρίσκεται πάντα ο Αχιλλέας, ο Οδυσσέας, ο Λεωνίδας, ο Μιλτιάδης, ο Θεμιστοκλής, ο Αλέξανδρος, η αδούλωτη γενιά του ’21, οι ήρωες του ’12, οι Αετοί της Πίνδου του Έπους του ΄40, οι μαχητές της Κύπρου του ’74 που κυκλοφορούν ανάμεσα μας και αμέτρητοι άλλοι. Αυτοί όλοι ζουν στην ψυχή μας. Είναι η ψυχή μας, είναι η Σημαία μας, και κανένας και τίποτα δεν μπορεί να μας τους διαγράψει. Κανένας και τίποτα δεν μπορεί να τους υποστείλει!

Σείριος