Παρασκευή 31 Ιουλίου 2015

Ω ΠΑΙΔΕΣ ΕΛΛΗΝΩΝ, ΙΤΕ!

H φράση «Ω παίδες Ελλήνων, ίτε» είναι μέρος του στίχου 402 της τραγωδίας Πέρσαι του Αισχύλου, η οποία εξιστορεί τη ναυμαχία της Σαλαμίνας και η οποία είναι το μόνο από τα σωζόμενα έργα αυτού του είδους που έχει ως θέμα σύγχρονό του ιστορικό γεγονός. Ο στίχος συναντιέται σε κρίσιμο και έμφορτο με αγωνία σημείο του έργου ­ αλλά και του ιστορικού γεγονότος ­ και πολλοί από όσους έχουν παρακολουθήσει την τραγωδία σε παράσταση της προκοπής δεν θα δυσκολευτούν πιθανώς να ανακαλέσουν στη μνήμη τους το ρίγος που ένιωσαν να τους διατρέχει εκείνη τη στιγμή.
«Και νυξ εχώρει» λέει ο Αισχύλος «κου μάλ' Ελλήνων στρατός / κρυφαίον έκπλουν ουδαμή καθίστατο» ­ η νύχτα προχωρούσε και ο στρατός των Ελλήνων δεν φαινόταν πουθενά να δοκιμάζει να εκπλεύσει κρυφά. Μόλις όμως η μέρα με τα λευκά της άλογα φώτισε τη γη, συνεχίζει ο Αισχύλος, ήχος τραγουδιστός, μελωδικός ακούστηκε από τους Ελληνες και αντιλάλησαν ένα γύρω οι βράχοι του νησιού. Φόβος κυρίευσε τους βαρβάρους όλους ότι είχαν γελαστεί, γιατί τον επίσημο παιάνα τους οι Ελληνες δεν τον τραγουδούσαν σαν να ήταν να φύγουν αλλά σαν έτοιμοι να ριχτούν στη μάχη γεμάτοι ψυχή και θάρρος. Από κοντά η σάλπιγγα φλόγιζε όλη τη σκηνή, ευθύς ακούστηκαν να παφλάζουν τα κουπιά χτυπώντας το αρμυρό νερό, και τότε ξάφνου εμφανίστηκαν οι Ελληνες γοργοί τραγουδώντας τούτα τα λόγια:
«Ω παίδες Ελλήνων, ίτε, ελευθερούτε πατρίδ', ελευθερούτε δε παίδας, γυναίκας, θεών τε πατρώων έδη, θήκας τε προγόνων νυν υπέρ πάντων αγών».
(«Εμπρός, τέκνα των Ελλήνων, ελευθερώστε την πατρίδα, ελευθερώστε τα παιδιά σας, τις γυναίκες σας, τα ιερά των πατρογονικών θεών σας, τους τάφους των προγόνων σας τώρα ο αγώνας είναι για τα πάντα».)
ΑΙΣΧΥΛΟΣ – ΠΕΡΣΑΙ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Αρχειοθήκη ιστολογίου