Τρίτη 21 Φεβρουαρίου 2017

Η ΓΝΩΣΙΧΡΗΣΙΑ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΜΕΓΑΛΟΓΡΑΜΜΑΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ

Η Αρχαία Ελληνική Μεγαλογράμματη Γλώσσα, η οποία ενεργοποιεί τα περισσότερα εγκεφαλικά μόρια, όπως απέδειξαν νεότερες επιστημονικές έρευνες της νευροφυσικής, είναι γλώσσα κωδική των Συμπαντικών λειτουργιών και η θεόπνευστη δημιουργία του Αρχαίου Ελληνικού Αλφαβήτου των 27 αριθμοδυναμικών Γραμμάτων. Ανάγεται στα βάθη των χιλιετιών και φαίνεται να αποδίδεται στον σοφό ΠΑΛΑΜΗΔΗ.
Τα Κεφαλαία Γράμματα της Αρχαιοελληνικής Γλώσσης, τα οποία απαντώνται στα αρχαιοελληνικά κείμενα, σε επιγραφές, σε αγγειογραφίες κ.α., εικονίζουν επακριβώς την νευραξονική κίνηση, που διαγράφει κάθε αντιληπτό ερέθισμα των ανθρωπίνων αισθήσεων, όταν εισέρχεται στον εγκέφαλο. Έτσι, υπάρχει πιστή αλάνθανθαστη ακριβής ανταπόκρισις ανάμεσα στο «σημαίνον» (την λέξιν) και στο «σημαινόμενον» (πράγμα-κατάστασιν), που κατοχυρώνει την «Γνώσιν της Αληθείας» στην κατανόησιν του Κόσμου, του Εαυτού, στην έκφραση και στην υγιή δημιουργική σκέψη.
Η γνωσιχρησία της Αρχαιοελληνικής Μεγαλογράμματης Γλώσσας οδήγησε στην άνθιση του υπέροχου Πολιτισμού της Ελλάδος, ο οποίος παρέχει πλείστα πνευματικά φώτα σε όλην την Ανθρωπότητα.
Κάθε Γλώσσα αποτελεί σύστημα επικοινωνίας διαπροσωπικής-διαχρονικής-διατοπικής, προς γνωστική αφομοίωση του ΕΑΥΤΟΥ και του ΑΛΛΟΥ, που αποδεικνύεται Ομοουσία Ταύτισις στον Κύκλο του ΕΝΟΣ. Η Γλώσσα ως ερμηνευτικό σύστημα πραγμάτων και καταστάσεων στον Ανθρώπινο Πολιτισμό κατέχει ένα ευρύ ανοδικό φάσμα, που εκτείνεται από την συν-εννόηση πρακτικών αναγκών ως την κατα-νόηση του Σύμπαντος Κόσμου και την λειτουργική θέση της Ατομικής Ύπαρξης μέσα στην όλη Δημιουργία.
Ο ερευνητής Θόδωρος Αξιώτης υποστηρίζει ότι «Ο άνθρωπος είναι πνεύμα και ύλη. Όπως το υλικό σώμα εξελίσσεται, το ίδιο συμβαίνει και με το πνεύμα, που τείνει να επανέλθει στην αγνή του πρώτη ουσία.
Για την πνευματική εξέλιξη του ανθρώπου οι θεϊκές δημιουργικές ακτινοβολίες μορφοποιούνται σε καταληπτά σχήματα και σύμβολα. Οι πρώτες αρχές γίνονται αρχέτυπα ικανά να διαβιβασθούν με την συμβολική τους μορφή σε όλους τους ανθρώπους. Τα θεϊκά σύμβολα, αιώνια και αμετάβλητα, παραμένουν στον θεϊκό, τον αόρατο κόσμο και συνιστούν τις λεγόμενες μνήμες της φυλής, του πλανήτη, του Σύμπαντος κλπ.
Ο Γεώργιος Πλήθων Γεμιστός διδάσκει ότι «οι αρχαίοι θεοί είναι νοητικαί φυσικαί ενέργειαι, που διοικούν έν ωρισμένον βασίλειον: ο Ποσειδών την μορφήν, το όριον...` η Ήρα την πολλαπλότητα ` ο Απόλλων την ταυτότητα ` η Άρτεμις την διάκρισιν `ο Ήφαιστος την μονιμότητα ` ο Διόνυσος την αυθόρμητον κίνησιν ` η Αθηνά την δεκτικήν κίνησιν, την ώσιν και την απόρριψιν του περιττού ` ο Ερμής τους επιγείους δαίμονας` ο Ζευς αποκαλείται «βασιλεύς, αυτοών, αυτοέν, μέγας τωόντι και υπερμέγας, ος γέγονεν εξ ουδενός, ου ουδείς πρεσβύτερος, προαιώνιος και μόνος δη των πάντων πάντοτε και πάντως αγέννητος».
«Ο ΕΛΛΗΝ ΛΟΓΟΣ εκφράζει τις ουράνιες δυνάμεις, που ρέουν ως φωτοενέργειες ή Ιδέες, για να δομήσουν τον φυσικό κόσμο.
Ο ΚΩΔΙΚΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ αποτελεί ένα οργανωμένο σύστημα σκέψεως, που μας επιτρέπει να αντιληφθούμε μ’ έναν άμεσο τρόπο το νόημα της λέξεως.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Αρχειοθήκη ιστολογίου